เพื่อให้เข้าใจได้ง่าย นิวรณ์ก็คืออารมณ์อาการของจิต
ซึ่งจิตปกติจะมีอารมณ์อยู่ตลอดเวลาแม้กระทั่งหลับ
เมื่อเราฝึกสมาธิด้วยการบริกรรม
หากสติไปด้วยกับบทบริกรรมแล้ว อารมณ์ต่าง ๆ จะหายไป
แต่ยังไม่ถึงระดับอารมณ์หลุดออกไปจากจิต แต่เมื่อใดจิตรวมจะเหลือแต่สติ
จิตจะนิ่งไม่คิดนึกไม่ปรุงแต่งมันหยุดอยู่ เป็นอารมณ์เดียวคือความวางเฉย ขอเปรียบเทียบกับต้นไม้ สมาธิเหมือนต้นไม้ จิตเหมือนใบไม้ อารมณ์หรือนิวรณ์เหมือนลม
ระดับปกติ จิตเสวยอารมณ์ตลอดเหมือนใบไม้ต้องลม ไหวไปมาตลอด
สมาธิระดับบริกรรมนิมิตถือจิตติดบริกรรมอยู่เหมือนใบไม้นิ่ง ไม่ต้องลม คือระดับข่มอารมณ์ข่มนิวรณ์ข่มความคิดไว้
สมาธิระดับสูง (จิตรวม) เหมือนใบไม้ร่วง ไม่เหลือใบไม้ ถึงมีลมก็ไม่มีใบไม้ต้องลม เหลือเพียงต้นไม้นิ่งอยู่ ฉันนั้น
--------------------------
ปัญญาสิริภิกษุ
ระดับปกติ จิตเสวยอารมณ์ตลอดเหมือนใบไม้ต้องลม ไหวไปมาตลอด
สมาธิระดับบริกรรมนิมิตถือจิตติดบริกรรมอยู่เหมือนใบไม้นิ่ง ไม่ต้องลม คือระดับข่มอารมณ์ข่มนิวรณ์ข่มความคิดไว้
สมาธิระดับสูง (จิตรวม) เหมือนใบไม้ร่วง ไม่เหลือใบไม้ ถึงมีลมก็ไม่มีใบไม้ต้องลม เหลือเพียงต้นไม้นิ่งอยู่ ฉันนั้น
--------------------------
ปัญญาสิริภิกษุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น